Μάρτης ή Μαρτάκια: ήθη και έθιμα

Τι συμβολίζει και από που προέρχεται το έθιμο

   Αυτές και άλλες πολλές παροιμίες έχουν βγει για τον πιο άστατο μήνα του χρόνου που τις περισσότερες φορές είναι αλήθεια. Αλλά ας πούμε για το βραχιόλι που φοράμε την πρώτη του Μάρτη.

   Ένα έθιμο που πιστεύεται πως έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα, που προέρχεται από την αρχαιότητα, είναι και η τοποθέτηση από τις μητέρες την 1η Μαρτίου ενός μικρού βραχιολιού από άσπρο και κόκκινο νήμα (που ονομάζεται Μάρτης) στο χέρι των παιδιών τους για να μην τα μαυρίσει ο Ήλιος. Ο «Μάρτης» θεωρείται ότι προστάτευε τις κοπέλες από το κάψιμο του ήλιου. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Τον έβγαζαν την ημέρα της Λαμπρής και το έβαζαν στο αρνί για να μην καεί κατά το ψήσιμο. Ενώ ακόμη κατάλοιπο της αρχαιότητας είναι και το έθιμο που ήθελε τις ανύπαντρες κοπέλες να βάζουν των Αγίων Θεοδώρων κόλλυβα κάτω από το προσκέφαλό τους για να τους φανερώσουν τον άντρα που θα έπαιρναν. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

   Με τα χρόνια το έθιμο έχει πάρει άλλη μορφή και μικροί και μεγάλοι θέλουμε να φοράμε ένα όμορφο βραχιολάκι στο χέρι και πολλές φορές μας αρέσει τόσο πολύ που ξεχνάμε να το βγάλουμε. Το διακοσμούμε μόνοι μας ή το παίρνουμε έτοιμο αφού πια μπορούμε να βρούμε παντού ένα βραχιόλι για το Μάρτη. Χρωματιστό και με κρεμαστά στοιχεία όπως ματάκια, χελιδόνια, λουλούδια, χάντρες και πασχαλίτσες.